“Hard werken en volop van het leven genieten”
John van der Wielen krijgt het bankje doorgeschoven van Frank van Haren. Na de faculteit diergeneeskunde ging van der Wielen als varkensarts in 1997 aan de slag bij dierenartspraktijk Schaijk-Ravenstein. Deze fuseerde met enkele praktijken tot diergeneeskundecentrum De Overlaet en maakt nu deel uit van de Varkenspraktijk. Van der Wielen werkt vanaf de locatie in Oss, is mede-eigenaar en mede-auteur van het handboek Vleesvarkens en Gezondheid.
Varkensarts, een kinderdroom die werkelijkheid werd voor John van der Wielen. Pionier op het gebied van varkens met een hoge gezondheid in Nederland.
Met groeiend succes. Naast zijn liefde voor het varken en de dynamische varkenssector is hij natuurliefhebber. In zijn
vrije tijd struint hij in natuurgebieden. Vaak gewapend met camera en speurend naar vogels. Omdat ik als vogelfotograaf elk jaar op reis probeer te gaan, besef ik steeds meer hoe goed wij het in Nederland hebben.
“Vrijdagmorgen 2 mei in natuurgebied Keent”
appt varkensarts John van der Wielen ruim twee weken daarvoor als antwoord op zijn nominatie om op het bankje van Varkens plaats te nemen. Liefst om acht uur, omdat het licht om te fotograferen dan het mooist is. Exact op dat afgesproken moment staat van der Wielen in de weidse achtertuin van zijn woonplaats Reek in Noord-Brabant. Het is 18 graden Celsius en de zon schijnt fel, dus hij is zomers gekleed met een zonnebril op en uitgerust met een professionele camera. In mijn vrije tijd struin ik graag in de natuur, zoals in deze omgeving, om vogels te fotograferen. Na een vlotte fotoshoot stapt de varkensarts in zijn elektrische auto. Het is heerlijk om hier op de bank te zitten en mijn verhaal te doen, maar ik heb zin in een kop koffie. Jij toch ook? Via de oude Maasdijk rijdt hij in enkele minuten naar zijn landelijk gelegen huis.
Erfvogelproject
Vanuit het omringende groen klinkt het getjilp van vogels. Vanaf het terras blikt van der Wielen op zijn eigen natuurgebiedje in ontwikkeling. Dat samen met provincie Noord-Brabant en erfvogelproject ErvenPlus is aangelegd. Er is zelfs een poel gemaakt met een bosplantsoen. Reeën en zelfs een das zijn al vastgelegd met zijn beeldcamera. In 1969 stond de wieg van Van der Wielen in het Brabantse Geffen amper 20 kilometer verderop. Rond zijn tiende verhuisde hun gezin met twee kinderen naar een bo
erderij in Vinkel. Mijn vader was timmerman en we hielden paarden en opfokzeugen. Maar rond zijn veertigste begon hij op die nieuwe plek als subfokker voor Hypor. Met 300 zeugen’ licht hij toe. Hoe mooi het werken met varkens ook is, ik koos er bewust voor om geen varkenshouder te worden. Zo’n wereldje zou te klein voor mij zijn. Bovendien wilde ik al vanaf mijn zevende dierenarts worden, zegt de Brabander. Na een keer uitloten en een tussenjaar aan de TU Eindhoven kon Van der Wielen diergeneeskunde studeren in Utrecht. In 19
97, toen klassieke varkenspest in ons land heerste, haalde hij zijn diploma als varkensarts. Direct kon hij aan de slag bij een dierenartspraktijk in Schaijk.
Kansen voor hogere varkensgezondheid in Nederland worden alleen maar gunstiger.
Varkensgezondheid en varkens produceren op bedrijven die vrij zijn van bepaalde ziektekiemen, werden zijn stokpaardjes. Ik was er toen al van overtuigd dat het ook in Nederland goed mogelijk is om varkens met een hogere gezondheid te houden, verklaart de dierenarts. Het zorgt voor een soepel verlopend productieproces. Het is gunstig voor de technische resultaten en het geeft een positieve impuls aan het werkplezier. Tot zijn eigen verrassing werd Van der Wielen in 2007 uitgeroepen tot de eerste winnaar van de wisseltrofee Varkens gezonder produceren. Ik zie het als een erkenning en waardering voor mijn inspanningen op het gebied van hogere varkensgezondheid, merkt hij op. De kansen voor blijvers om daarheen te werken worden alleen maar gunstiger omdat er steeds minder bedrijven zijn en ze meer professionaliteit aan de dag leggen.
Plezierige werkomgeving creëren.
Drieënhalve dag per week is de varkensarts de boer op. Anderhalve werkdag besteedt hij aan bestuurs- en managementtaken van de praktijk. De dagelijkse gang van zaken stroomlijnen, informatie en kennis delen en een plezierige werkomgeving creëren voor alle medewerkers. Als mensen plezier in het werk hebben presteren ze beter en houden het langer vol. Erg belangrijk ook voor jonge nieuwe collega’s ligt hij toe.
Van der Wielen is bourgondisch aangelegd. Hij houdt van een feestje, heerlijk eten en een glas wijn, maar beseft dat we hier in luxe en veiligheid leven. Als vogelfotograaf maakt hij één keer per jaar een reis om bijzondere vogels te fotograferen, maar ook om andere landen en culturen te ontdekken. In Gambia was de immense armoede erg confronterend, maar toch waren de Gambianen blij en gelukkig en viel vooral de sterke sociale samenhang in hun samenleving op, vertelt de Brabander. In de Donaudelta van Roemenië overviel mij die armoede en de vele krotwoningen ineens. Maar ook een gevoel van onveiligheid blikt van der Wielen terug. Met de reisgroep zaten we dicht bij de grens met Oekraïne en waren we slechts 100 kilometer van Odessa verwijderd. Meerdere keren hebben we het luchtalarm gehoord en dan bekruipt je toch een raar gevoel. Hard werken en van het leven kunnen genieten in het veilige Nederland is een enorme luxe.
*Bovenstaand interview word nog gepubliceerd op www.varkens.nl