OUD-OOTMARSUM – Eén bliksemschicht en weg was zijn stal met 2.000 biggen in Oud-Ootmarsum. Varkenshouder Paul Bruggink blikt twee jaar later terug op die desastreuze stalbrand en de wederopbouw van zijn bedrijf. Onweer klinkt nooit meer hetzelfde.

Juli 2015, een bloedhete nacht in Oud-Ootmarsum. Paul Bruggink schrikt wakker van een enorme knal en weet direct dat het flink mis is. “De vlammen sloegen uit het dak van de stal en de dieren waren muisstil.” De stal op het erf aan de Ottershagenweg – nog geen drie jaar oud – is 30 bij 30 meter en wordt omringd door andere schuren met nog meer biggen, mestvarkens en fokzeugen. In de ene schuur liggen tweeduizend dode biggen, in de andere houdt Bruggink de overige dieren in leven. “Dat heeft wel wat met me gedaan.”

Stalbranden

Stalbranden zijn weer volop in het nieuws. Eind juli verbrandden 20.000 varkens in een stal in Erichem en in de nacht van zondag op maandag kwamen enkele duizenden varkens en biggen om in Agelo. Varkenshouder Bruggink vertelt zijn verhaal aan de keukentafel met uitzicht op de nieuwe varkensschuur. Hoe ga je verder na zo’n enorme klap? “Je gáát gewoon verder.”

Verzekering

Bruggink kan de andere schuren draaiend houden, doordat alle nutsvoorzieningen in één centrale ruimte op het erf liggen. “En we hadden ontzettend veel geluk dat het brandcompartiment goed functioneerde en de windrichting gunstig was.” Leveranciers, vrienden en familie bieden hem een helpende hand. “Ook kregen we huurstallen aangeboden, maar we hebben het intern opgelost door tijdelijk minder vleesvarkens te houden.” Over de financiële gevolgen kan Bruggink kort zijn. “Daar ben je voor verzekerd.”

Op exact dezelfde fundering bouwt Bruggink vijf maanden later nagenoeg dezelfde schuur. Dezelfde oppervlakte en indeling, maar wel met een andere vloer. “Die was eerst van kunststof en is nu van beton en composiet.” En uiteraard voldoet ook deze stal volgens Bruggink weer aan alle wettelijke eisen. Dierenliefhebbers pleiten voor een nooduitgang voor dieren in nieuwe stallen. “Vergeet dat maar”, zegt Bruggink kritisch. Diergedrag bij een brand is volgens de varkenshouder niet zo eenvoudig. “Als je een hok opent, lopen ze er echt niet vanzelf uit. Hokken moeten één voor één worden geopend en de dieren moeten echt naar buiten worden begeleid.”

Spijtig

Bruggink kent het Actieplan Stalbranden en weet ook dat er al jaren aandacht is voor stalbranden. Zo is er hulp bij materiaalkeuze voor de bouw van stallen, zijn brandcompartimenten met een beperkte omvang verplicht en zijn er elektrakeuringen. Bruggink heeft geen handleiding voor zijn collega-boeren die nu in zak en as zitten. Een stalbrand overkomt je.

“Het is heel spijtig dat het ondanks alle aandacht voor stalbranden dan toch te vaak misgaat. Het is slecht voor de sector, voor de dieren, voor hulpverleners… Dit is slecht voor iedereen.”

http://www.tubantia.nl/ Mandy de Jong/16 augustus 2017